Είναι κοινός τόπος ότι η εκκλησία ήταν και παραμένει ο μεγαλύτερος μαικήνας των καλών τεχνών και επιτελεί έργο θεματοφύλακα και προστάτη των  πολιτισμικών αγαθών του τόπου μας. Πλήθος αντικειμένων όλων των κατηγοριών και όλων των εποχών κοσμούν ναούς και εκκλησιαστικά καθιδρύματα, μουσεία και συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Τα περισσότερα από αυτά είναι εξαιρετικής τέχνης και είναι προφανής η ανάγκη συντήρησης, διατήρησης και προβολής τους.

Η τεχνολογία κατασκευής ακόμα και σε αντικείμενα που ανήκουν οντολογικά στην ίδια τάξη ποικίλει ανάλογα με τη χρονική περίοδο κατασκευής, την  τεχνική διακόσμησης και τη χρήση για την οποία προορίζονταν, οπότε χρήζουν και διαφορετικής αντιμετώπισης. Ενδιαφέρον αλλά και δυσκολίες στη συντήρηση τους παρουσιάζει η αρκετά συχνή χρήση σύνθετων κατασκευαστικά αντικειμένων και η συνύπαρξη οργανικών με ανόργανα υλικά όπως λ.χ. στην στάχωση ενός βιβλίου ή σε ένα σταυρό αγιασμού συνυπάρχουν ξύλο, ύφασμα, ταρταρούγα, οστά, ημιπολύτιμοι λίθοι, όστρεα, χρωστικές, δέρμα, μέταλλα κ.ά.